Ilona.

Niedawno M. zagadnął do mnie bardzo poważnym tonem, którego dawno u niego nie słyszałam i minę miał też.... taką zwiastującą problemy... Powiedział, że musimy poważnie porozmawiać.
Tia. wiadomo, że nie od razu! Bo dzieci, bo w ferworze zabawy z nimi, bo za chwile trzeba myć, kłaść i usypiać. Przerażona pytam: o czym?! A on mówi, że sam nie wie..  Mówi, że o nas, ale to zbyt poważne, żeby zaczynać teraz.

Wychowywanie.

Odkąd pojawiły się dzieci w naszym domu, zaczęłam myśleć, że z tym ich wychowaniem jakoś pójdzie. Przecież mamy wartości, według których sami staramy się postępować, uczymy dzieci swoim przykładem... Ale z drugiej strony zawsze w głowie mieliśmy z M. pytania: "Czy my będziemy umieli wychować nasze dzieci na dobrych i mądrych ludzi - ale mądrych nie wiedzą, tylko rozumnych - myślących".