Druga ciąża.

Druga ciąża jest zupełnie inna niż ta pierwsza. Ja jestem inna, inna jest sytuacja...
Nie ma czasu na cackanie się ze sobą, na liczenie tygodni i dni, nawet ostatnio pytaliśmy się siebie ile to nasze Małe ma cm? Przy pierwszej ciąży "Ciężarówką przez 9 miesięcy" była non stop w użyciu, wiedziałam ile Babel ma, co mu się właśnie rozwija... I nie mogłam doczekać się na kolejne tygodnie. Teraz mam chyba tylko czas na radowanie się każdym jego kopnięciem i ruchem.
Ani poleżeć ani prawdziwie odpocząć.. jest co robić..  Jest Zuz, która wie, że u mamusi w brzuszku jest dzidziuś.
"A tato ma w brzuszku dzidziusia?"
"Nie... tato nie..." - kręci głową i odpowiada tym swoim słodkim głosikiem.

Ciąża cieszy. A i owszem. Ale nie chodzę z wypiętym brzuchem - jak paw :) jakoś stałam się stateczniejsza i odniosłam chyba sukces, bo w pracy -  w sekretariacie i w księgowości dopiero na dniach zauważyli moją ciążę, a trochę tam bywałam :) i wyszło to właściwie tuż przed odejściem na zwolnienie :D ;-)

I jak siedzę w poczekalni w laboratorium to aż mnie nosi na te pierworódki :P:P jak siedzą - często z tatusiami brzuszkowych maluchów - jak się trzymają za ręce i wyglądają tak... jakby nie wiem, pokłony im trzeba bić bo oto w ciąży są i wszystkie względy im się należą, wyglądają jakby się cackały ze sobą, chuchały i dmuchały, bo... bo dzidziuś...
A ja czuję teraz, że twardym trzeba być! :) Cyk, cyk, załatwiać wszystko - samemu, bo ktoś z brzdącem nr 1 zostać musiał. Brzuch? Brzuch jest. Ale pobędzie, a potem zniknie. wraz z przyjściem na świat Malca. I dalej życie toczyć się będzie. I nie będzie wcale tak różowo jak Ci oto sobie wyobrażają- cycunio, spanie, spacerek. I: "ojoj jaki słodki dzidziuś, jacy my fantastyczni rodzice". Nie... Będą płacze nocne i dzienne, będą problemy z laktacją, cyckami i karmieniem, będzie gorączka, zasrane 5 razy tego dnia body, będzie zmęczenie, że tylko kląć się chce, a ono nie śpi.. I pewnie - nie pamiętam zbytnio tych wszystkich niedogodności, które były nam dane, bo się po prostu zapomina, ale doskonale WIEM, że one są i tym razem też się dziać będą. Wiem już, że macierzyństwo to nie tylko lukier i słodka śmietanka, którą się spija po długim czasie wyczekiwania i przygotowywania się. Bo dziecię jest cudownym cudem, ale trochę rodzice muszą dla niego znieść - ma ono tylko ich, by nauczyć się tego świata... I czasem ciężko bywa.... Ale dopóki się tego nie przeżyje, to uważam, że żadne opowieści tego nie oddadzą... Ale może to i dobrze, bo jeszcze mniej z nas decydowałoby się w ogóle na dziecko... ;-)

No i ostatnie.. Tak naprawdę, to wszystkie wyjścia moje czy nasze bez córy są jakieś niepełne... Bo ja właśnie nie chce być postrzegana jako ta pierwsza, niedoświadczona... która patrzy na rodziców z wózkiem i myśli "ojojoj oni już są na wyższym levelu". Bo to ja wiem więcej, ja już mam w domu trochę odchowanego Malucha - bardzo kochaną córeczkę, bez której nie stanowimy rodziny - w sklepie, kościele, u lekarza... Bez niej nie ma nas prawdziwie. Tęsknię za nią - choć jest łatwiej wiele rzeczy załatwić, ale jak widzę inne mamy z dziećmi - po prostu tęsknię.

Bo druga ciąża nie jest pierwszą. Inna będzie cała, inny poród inne przeżycia z noworodkiem w domu. I niby jesteśmy mądrzejsi, a znowu wyjdzie, że jednak za głupi na to wszystko....